Retting zacisnął usta i oddalił się w noc. Lucien ziewnął i usiadł na swoim miejscu.

Uderzył miedzianą kołatką w grube dębowe drzwi. Zanim stary kamerdyner, który
- Kocham cię, Klaro.
- Przypuszczam, że mówi pan o paniach Delacroix. Bardzo pracowicie, dziękuję.
- Świetnie. Co najmniej dwie z nich przyjdą jutro do Howardów.
pojazdu, otworzył drzwi i wysunął schodki. Oczom Alexandry ukazała się Bond Street, pełna
wizytą. Co prawda nie mieściło mu się w głowie, że wicehrabia rzeczywiście zamierza
rzeczy, które mógłby zrobić dyskretnie. Wprawdzie nie miał ochoty rozmawiać na ten temat,
- Naprawdę?
- Darowałbym je sobie, gdybyś zgodziła się za mnie wyjść.
Zakręciło się jej w głowie.
Dotknął ją do żywego, przebił skorupę zadziorności i pewności siebie. Wcale go to jednak nie cieszyło.
- Obawiam się, że sześć cali to za mało, Alexandro.
Jazgotliwy głos pani Delacroix wybił się ponad gwar rozmów.
- Och, proszę zostać! - zawołała Rose.

do głosu w dowolnym momencie, nawet niedogodnym.
Przez długą chwilę pani Delacroix ciskała z oczu pioruny.
Gloria parsknęła śmiechem. Podobała się jej bezpośredniość dziewczyny.
- Ty...
- Tu jest cały świat - szepnęła Rose, ściskając guwernantkę za ramię.
Lucyferem i obie panie Delacroix miały szczęście, że udało im się wymknąć z jego szponów.
- Mniejsza o słowa.
Skinęła głową i wzięła Szekspira na ręce.
- Gorzej, jeśli mnie również znienawidzi. Nie zapominaj, że będzie mieszkała pod
Chwycił ją za rękę i szarpnął. Zatoczyła się na niego i popatrzyła zdziwiona w jego oczy.
- Całujesz mnie? - wykrztusiła.
- Co za bzdury! - warknął gniewnie, strącił jej ręce z piersi i wysiadł z samochodu. Gloria wyskoczyła za nim w nocny chłód.
- I jeszcze zegarek - dodała Alexandra. Wyraźnie zmęczony Thompkinson skinął
Panna Gallant wygładziła spódnicę wprawnym i zarazem bardzo kobiecym ruchem.
Halverston. Była to z jej strony mądra decyzja, zważywszy na jego reputację i zaawansowany